Op mijn 14de ben ik begonnen op een bosbessenbedrijf in America te werken. Mijn baan bestond uit tractorrijden om de blauwe bessen op te halen van de plukkers. Als veertienjarige vredestichtster en wereldverbeteraar met een grote ronkende trekker met mega oplegger over de zwarte zandplak te crossen was een weloverwogen overwonnen uitdaging.
De zonovergoten zuurgeplukte centjes die door de plukkers verdiend werden waren afhankelijk van mijn allesbeslissende sorteer oordeel. Ik was aangewezen om op de plak hun harde werk eerst te beoordelen alvorens hun oogst af te wegen en te noteren.
Alle onrijpe, beschadigde en rotte besjes, meegeplukte bladeren en takjes moesten eerst uit de emmers en kistjes verwijdert worden voordat het gewicht in klinklare munt mocht worden omgezet. Vervolgens werd de hele blauwebessenfamilie in de oplegger opgestapeld. Tuffend en ronkend keerde ik aan het eind van de dag terug naar de loods in de vurige hoop dat de, met kostbare bessen opgestapelde kistjes onderweg niet eigenwijs rollend en stuiterend de bodem hadden gekozen van de oplegger.
De grote baas was pas blij en tevreden wanneer het gevaarte heelhuids door de loodsdeur veilig was thuisgekomen samen met zijn kostbare zoetsappige verkoopklare blauwe besjes.
Ondertussen vertaalde ik 'Mijn' sorteer en weeg oordelend vermogen in het 'iedereen tevreden willen stellen en te vriend moeten blijven houden.' Ik gebruikte daarvoor mijn, als vierjarige kleuter, plechtig gezworen belofte aan God;
"Niet mijn wil geschiedde maar Uw Wil geschiedde"
De oersoep van mijn ratjetoe-geloof is uiteindelijk na vele jaren geworden als de verkoopklare zoete en rijkgevulde blauwe bessenkist. Gesorteerd, gewogen en ontdaan van alle rotte, beschadigde en onrijpe bessen, takjes en bladeren.
opgevaren naar de hemel, en zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader;
vandaar zal Hij komen om te oordelen de levenden en de doden.
Maak jouw eigen website met JouwWeb