Carmen mag ik je iets vragen voordat ik begin?
* Zzzzzzzz
Goed zo. Ze slaapt. Dan luisterd ze dromend. Dat is precies wat ik voor ogen had.
Ik besta in haar droom nu en bevind me in haar droomwereld. Daarin zijn we samen en kunnen we dansen, zingen, praten, vliegen, lachen en huilen. We kunnen daarin alles doen want in de droom bestaat alles. Daarin ben je altijd thuis op manieren die je nooit letterlijk kunt onthouden als je wakker bent. Je hebt geen idee wie je echt ontmoet of het waarom wat daarin afspeelt omdat het niet echt is. Dat weten we of herkennen we allemaal wel. Een droom is niet echt. Het is een fantasie en Carmen en ik, Petrus en Petra zijn daarin samen op reis in ons mintgroene trabantje. De roestbruine pook op het dashboard is ons stuur van de droom. Die pook is in onze droom het kompas en houd de wakkere wereld en de droomwereld tegelijkertijd aanwezig in onze beleving van de werkelijkheid. In de realiteit van het dagelijks leven.
Daarom kunnen we met elkaar praten, schrijven en beelden uitwisselen. Hoe dit kan is niet te begrijpen en maar met 1 woord te beschrijven in 1 van de allermooiste woorden. Een godswonder.
De tijd is daarom aangebroken om ons in de omstreden strijd te werpen. Tijd voor het eerste vragenvuur.
Carmen, die gespleten rots op de foto, kun je me vertellen wat je daar aan het doen bent en waarom?
* Waarom? Ik kon tot dat moment nog niet geloven in en aan mijn gedachten. Alleen maar twijfelen.
Ik was daar de gespleten rots die ik was door alle twijfel aan het genezen. Ik liet daar een metalen munt met het woord 'Believe' in de rotsspleet glijden die over de hele breedte van de rots ontstaan was. Ik probeerde hem op deze wijze heel te maken om mijn eigen gespletenheid te helen om weer te kunnen gaan geloven in mijn gedachten.
Is dat gelukt?
* Jep maar ik moest eerst leren niet meer in de eerste plaats in mezelf te geloven maar in Jezus Christus. In God.
Dus je moest voortaan van jezelf op de eerste plaats in God gaan geloven ipv in jezelf?
* Jep
En dat is gelukt?
* Binnen de veilige muren van de kerk wel. Daarbuiten voel ik me echter daardoor wel een rare vogel.
Dat herken ik Carmen. In onze groep destijds was het ook makkelijker omdat we samen optrokken met Jezus. Hij had een taak en een belangrijke boodschap voor de wereld die niemand nog kon begrijpen. Zo groots dat ook ik ben gaan twijfelen en hem heb verloochend buiten onze groep.
Heb jij ook iemand verloochend Carmen?
* Ik denk dat ik ook Jezus heb verloochend Petrus. Ik schaamde me om in hem te geloven ten opzichte van mijn omgeving. Nu heb ik een nieuwe omgeving en die sterkt mijn geloof en het belijden daarvan.
Goed zo. Hoe ver je ook verwijdert was van Hem en om wat voor reden dan ook je bent altijd welkom om terug te keren. Dat is wat Hij wil. Ik was ook zo blij om weer teruggekeerd te zijn. ik hoop jij ook Carmen.
Dankjewel voor het genezen van de gepleten rots.
* O maar dat heb ik niet gedaan Petrus. dat heeft God gedaan.
O jawel Petra, je hebt daar aandeel in gehad. Door jouw handen is het geloof de rots in kunnen glijden om hem vanbinnenuit te helen. Zo werkt Jezus. In de rots, in jouw en in iedereen die Hem binnenlaat. Als een waardevolle munt.
Wordt wakker en open je ogen Carmen. Het begint te schemeren en er is iets moois te zien in de lucht. Het lijkt een beetje dat die rare vogel nu voor ons uitvliegt..........
Maak jouw eigen website met JouwWeb